Ματωμένος Γάμος κάτω από τις ράγες...

 

Τα περί της παράστασης ή οι μοναδικές στιγμές ελευθερίας...

Μία ιστορία αγάπης ή διεκδίκηση της ατομικής ελευθερίας πληρώνοντας οποιοδήποτε τίμημα;

Τρείς ηθοποιοί υποδύονται όλους τους ρόλους του έργου, σε ένα περιβάλλον ασφυκτικό, του οποίου η αισθητική έχει αναφορά στις φωτογραφίες των αρχών του προηγούμενου αιώνα.

Μέσα από μία στιλιζαρισμένη κίνηση που απαιτεί ακρίβεια, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, δηλώνονται σχέσεις, συναισθήματα και καταστάσεις.

Ο λόγος, δομημένος με τρόπο που υπηρετεί την κίνηση, παίζει το ρόλο ενός μουσικού χαλιού που διατηρεί τον λυρισμό του αρχικού κειμένου, αποφεύγοντας το μελόδραμα.

 Το τραγικό στο έργο του Lorca έγκειται στο γεγονός ότι όλοι οι ήρωες έχουν από την πλευρά τους δίκιο.  Η Μάνα αναρρωτιέται απευθυνόμενη στη Νύφη «..δεν είναι δικό σου το φταίξιμο, ούτε δικό μου. Ποιός φταίει τότε;».  

Η απάντηση της Νύφης αποτελεί και την απάντηση στην αγωνιώδη προσπάθεια του  ανθρώπινου είδους  μέχρι σήμερα, να  νιώσει ότι μπορεί να ελέγξει τον ψυχισμό του μέσα απο καλά, κατά τη γνώμη του, οχυρωμένες λογικές: «Κατηγόρησέ με όσο θες. Δεν το όριζα. Κι εσύ στη θέση μου, το ίδιο θα έκανες».

Ο Ματωμένος Γάμος γράφτηκε το 1932 από τον F. G. Lorca. Αποτελεί μέρος της τραγικής τριλογίας της ισπανικής υπαίθρου, μαζί με τα έργα «Γέρμα» και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα».

Σκηνοθεσία-κίνηση: Κωνσταντίνος Ντέλλας
Σκηνογραφία: Αντρέας Σκούρτης
Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου
Σύνθεση μουσικής: Παναγιώτης Γεωργοκώστας
Τραγούδι: Έφη Καραγιάννη
Video: Βίλης Καρακώστας
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Αλιμπέρτης
Παίζουν: 
Ζωή Ξανθοπούλου,
Κωνσταντίνος Ντέλλας,
Μαριαλένα  Τσούκα

Θέατρο Ράγες
Κωνσταντινουπόλεως 82